EGBERT de bûtsiker

 yn it oanienwei troch
 sêft núnderjen fan de
 rôljende weagen hear ik
 it temûke langstme
    do brekst brûzjend
    op syn kust
    do ferskûlest dy ûnder
    in tekken fan skûm

    EGBERT oan see - 160 - 201210

    ******* ****** ******* ******

    in het nimmer aflatende
    ruisen van aanrollende
    golven hoor ik 't
    heimelijk verlangen
    je breekt bruisend
    op zijn kust
    je verschuilt je onder
    een deken van schuim

    EGBERT aan zee - 160 - 201210